Raamsdonksveer – Het geheugen van Jos en Annie van Seeters is de afgelopen vijf jaar niet echt achteruitgegaan. Die conclusie kon ik op 22 augustus trekken tijdens een bezoek van burgemeester Marian Witte aan het briljanten echtpaar. Vijf jaar geleden was ik in hun sfeervolle woning van de Antoinettehoeve ook aanwezig toen wnd. burgemeester Jan Luteijn het echtpaar bezocht vanwege het 60-jarig huwelijk van Jos en Annie. Van diamant naar briljant duurt ook voor dit echtpaar precies vijf jaar. Ze genieten nog steeds van het leven, al moest wandelfanaat Jos, hij liep onder meer vijftien keer de Nijmeegse 4Daagse, met de wandelsport stoppen en pakt hij tegenwoordig de fiets voor sportieve ontspanning. Niet alles verandert; vorig jaar ging het echtpaar met kinderen en kleinkinderen met de fluisterboot de Biesbosch in, een dag die werd afgesloten met een etentje in Vissershang. Die hele dag smaakt naar meer en dus vond afgelopen zaterdag hetzelfde uitje plaats.

Door Jan Hoek

De 86-jarige Jos van Seeters is een rasechte Faant, terwijl zijn twee jaar jongere echtgenote een geboren Hankse is. Jos had net een paar weken een vriendinnetje en ging met haar zo’n 67 jaar geleden naar de Hankse kermis. Een vriendin van dat vriendinnetje was Annie en toen hij haar zag, vergat Jos dat hij eigenlijk al een vriendinnetje had. Annie herinnert zicht nog dat Jos op een gegeven moment achter haar stond en daar niet meer was weg te slaan. Niet veel later hadden ze verkering. “Het was een opvallende meid; ze sprong er echt uit. Na twee jaar verkering zijn we getrouwd en bij haar ouders in gaan wonen. Ik werkte bij een aannemer in Gemert en zijn toen in die plaats gaan wonen. Halverwege de jaren zestig verhuisden we naar Raamsdonksveer en woonden we zeven jaar in de Groenstraat. Later gingen we in een nieuwbouwhuis in de Varenstraat wonen en vervolgens in een fraai huis aan de Burg. Prinssenlaan. Toen ze 60 jaar getrouwd waren, woonden ze net een half jaar in een woning van de Antoinettehoeve. “Als je verhuist van een groot naar een kleiner huis, moet je veel wegdoen. Dan kom je er pas achter dat je de dingen die je wegdoet decennialang niet gemist hebt. Dan wordt het gelijk een stuk makkelijker.” En dan lachend: “De medailles van mijn meest bijzondere wandeltochten heb ik toen weer gevonden in een doos. Die heb ik wel meegenomen en zelfs op een doek weer opgehangen. Echtgenote Annie hield niet zo van wandelen, maar heeft met mij wel een keer vier keer 40 kilometer gelopen tijdens de Nijmeegse 4Daagse.”

Hent uut ‘t Zaand

De verhuizing naar de Antoinettehoeve was volgens dochter José van Dongen wel nodig. “Mijn moeder doet graag alles zelf, maar operaties aan heup, knie en rug maakten dat steeds moeilijker. Nu wonen ze tot volle tevredenheid is een prachtig gelegen woning waar alles gelijkvloers is.” Voor het zover was, heeft het echtpaar een werkend leven achter de rug. Na zijn baan in Gemert werd Jos timmerman bij Van Wijnen in Dordrecht, waarna hij in 1979 ging werken bij Dura In Rotterdam, waar hij zich wist op te werken tot uitvoerder. Bij Dura werkte ook zoon John, die in 2003 op 41-jarige leeftijd verongelukte tijdens een bedrijfsongeval. “Na 24 jaar ging ik op 58-jarige leeftijd min of meer gedwongen in de VUT; Ik was daar helemaal nog niet mee bezig, maar de ouderen moesten plaats maken voor jongeren. Ze hebben zeker twee maanden op me in moeten praten, voordat ik die stap wilde zetten”, aldus Jos van Seeters. Echtgenote Annie werkte bij Van Puijenbroek, zelf noemt ze het ‘De Pui’, en later deed ze het huishouden bij een Bergse huisarts. Ze vertelt daarover: “Op een gegeven moment belde een onbekende man bij ons aan, die vertelde dat hij van onze huisarts dr. Maas had gehoord dat ik een zeer betrouwbare vrouw was. Of ik tweemaal per week het huishouden bij huisarts Bijleveldt wilde doen. Ik was zeer vereerd en heb dat werk zo’n tien jaar gedaan. In diezelfde periode werkte ik ’s avonds bij de PNEM.” Het leven van Annie en Jos bestond zeker niet alleen uit werken. Ook vakanties liepen als een stevige rode draad door het leven van het ‘briljanten’ echtpaar. Bijna 25 jaar waren ze de eigenaren van een stacaravan op het vlakbij het Wekeromse Zand gelegen recreatiepark ‘Hent uut ’t Zaand’. Ook bezochten ze graag de eilanden, waarbij de voorkeur uitging naar de Caribische eilanden en wat dichterbij Terschelling. Aan het eind van haar bezoek speldde Marian Witte beide echtelieden een speld op met daarop het wapen van de gemeente Geertruidenberg. Ook de burgemeester kan terugkijken op een bijzonder aangenaam bezoek waarin geen stiltes vielen.