Van deinende carnavalskrakers tot onvervalste zydeco, van hossende feestbands tot rauwe bluesgitaristen en Dj’s: de gemeente Geertruidenberg is al decennialang vruchtbare grond voor een grote groep muzikanten die alle kanten van het muzikale spectrum raken. Wat gebeurt er als je deze artiesten vraagt om een lijst te maken van de, volgens hen, vijf mooiste of meest bijzondere liedjes? Aflevering 9: Willem de Wijs.

Door Dennis Mikhout

Feest DJ Willem de Wijs begon op zijn vijftiende met draaien, gewoon in de voetbalkantine. Inmiddels doet hij zo’n 120 optredens per jaar en staat hij op grote festivals waaronder ‘Dutch Valley’ en ‘Sensation Waailand’, maar ook in ‘Jantjes Verjaardag Amsterdam’. Hij organiseert in Raamsdonksveer elk jaar het Feestpaleis van Willem de Wijs, zijn grootste hit ‘Zaka Zaka’ werd meer dan 8 miljoen keer gestreamd op Spotify en hij werd drie keer uitgeroepen tot beste Feest DJ van Nederland.

Wil de Wijs – I’m coming home

“Dit eerste nummer staat voor mij echt ver bovenaan, het is een nummer van mijn vader. Mijn vader is afgelopen jaar overleden, dat is nog allemaal heel vers, maar ik vond het toch wel mooi om hiermee te beginnen. Ook omdat mensen dit nummer niet persé bij een Feest DJ zouden verwachten denk ik. Het liedje is nog niet heel oud, het is pas een paar jaar geleden opgenomen. Dus je hoort echt goed hoe de stem van mijn vader nu was. Zijn stem heeft steeds meer body gekregen, een doorleefde lekkere stem. Dat vind ik vooral heel mooi aan dit nummer. Die stem. Op zijn uitvaart is ook alleen maar muziek gedraaid van hem zelf, best bizar eigenlijk als je erover nadenkt, maar ook héél persoonlijk.

Mijn vader was een echte ras muzikant Daar ging het allemaal vanzelf bij, dat zat eigenlijk gewoon in hem. Sommige muzikanten moeten uren oefenen om iets voor elkaar te krijgen. Maar hij deed het bij wijze van spreken met zijn ogen dicht. Met draaien heb ik dat wel van hem geleerd. Als je je shit op orde hebt, pas dan kan je mensen gaan vermaken. Hij had dat met zijn gitaar en ik met mijn draaitafels. Eerst de controle over je muziek, dan pas een stapje verder. Hij was de zeventig al ruim voorbij maar kon mij nog dingen leren over muziek produceren. Met zijn computertje en pianootje altijd aan de gang om muziek te maken, daarin waren wij echt hetzelfde.”

Masters at work – Work

“Als feest DJ kijk ik heel goed naar wat werkt, waar kan ik iets mee op het podium? Dit is eigenlijk een best wel oude houseplaat. Ik ben begonnen in de voetbalkantine van Veerseboys. Via de ‘Praktijck’, ben ik bij ‘the Positive Force’ terechtgekomen. En daar ben ik voor mijn gevoel echt begonnen met draaien, echt met het technische gedeelte. Dat was zo net rond de overgang van vinyl naar CD en USB. Daar heb ik het echt onder de knie gekregen. Mijn ouders woonden ook vlakbij, ik hoefde de Keizersdijk maar af te lopen om er te komen. Elke vrijdag en zaterdag feest. Deze plaat is mij altijd bijgebleven uit die tijd.

Ik heb hem niet altijd bij me, maar ik gebruik die plaat nog steeds wel veel in mijn sets. Je kan hem namelijk eigenlijk altijd wel gebruiken. Het liefst de originele versie even voor het lekkere. Als je het even niet meer weet tijdens het draaien, je pakt deze plaat dan begin je eigenlijk gewoon weer fris van begin af aan. Je kunt er heel veel mee. Je kan bij wijze van spreken alleen het vocale gedeelte instarten en er dan een hele andere plaat in mixen in verschillende tempo’s. En dan nog blijft het heel gaaf. Hij is ook nog eens heel herkenbaar voor iedereen, die stem is heel dik, en er zit een goede basgitaar in natuurlijk.”

Beenie Man – Dancehall Queen (feat. Chevelle Franklyn)

“Dit is echt mijn favoriete Urban plaat allertijden. Hij duurt iets van vier minuten, en toch hoef je hem niet per se af te zetten. Ik draai zelf natuurlijk korte stukken, héél snel en energiek. Maar als het moet kan je deze plaat gewoon vier minuten aanlaten staan, er gebeurt genoeg in dat nummer. Als ik zelf aan het draaien ben hoor ik nog steeds dat dit gewoon een hele lekkere plaat is. Het is eigenlijk niet echt Urban, maar ik moet toegeven dat ik mijn genres wel heel veel in dezelfde mapjes plaats. Dat vind ik makkelijk want er zijn zo veel genres. En dit komt dan het meest in de buurt van Urban vind ik, het heeft een beetje hetzelfde tempo. Ik luister eigenlijk meer naar het tempo dan dat ik naar het genre kijk. Ik ben er echt elk dag mee bezig en kan van elke plaat die ik hoor wel zeggen welk tempo het is. Dat is soms wel eens raar. Vooral bij muziek die ik voor mijn sets gebruik kijk ik echt naar hoe ik ze kan gebruiken.

Dit nummer is over tien jaar nog steeds goed. Tegenwoordig zie je veel nummers uitkomen die je over twee maanden al niet meer hoort. Terwijl ze wel op nummer één hebben gestaan bijvoorbeeld. Dan komt denk ik omdat er snel en veel gestreamd wordt, en radiozenders niet meer buiten een bepaald hokje komen. Alles lijkt op elkaar, dat vind ik soms wel jammer. Dit nummer was een dikke hit, én je had niks wat daarop leek. In ‘the Positive Force’ kon je dit perfect draaien, dat paste prima.”

The Mavericks – Back in your arms again

Ik vind dit by far het lekkerste nummer van The Mavericks. Ik ben een beetje fan geworden van deze band door mijn vader natuurlijk. Wij hadden vroeger altijd wel feestjes thuis waar dit soort muziek werd gedraaid. Dan krijg je dat vanzelf mee natuurlijk. Ik ben net voor de corona uitbraak nog een keer met hem naar The Mavericks geweest. In de 013 in Tilburg. Toen liep hij al slecht, dus ik had speciale plekken geregeld zodat hij lekker op een barkruk kon zitten en zijn eigen ding kon doen. Dat was echt een geweldige avond, dat vergeet ik niet snel.

Het liedje heeft echt iets van vroeger, bijna een beetje het vroeger van toen je nog de kleine bruiloften en feestjes had. Zet dit liedje maar op en het is altijd goed. Het is er bij mij een beetje ingebleven, door hoe het vroeger bij ons thuis was, door onze vader. Het is ook echt een liedje dat hij kon spelen met zijn ogen dicht.

Ik heb het met ons pa ook heel vaak gehad over liedjes, waarom zo moeilijk doen zei hij altijd. Een heel goed liedje hoeft niet per se heel moeilijk te zijn. Dit liedje duurt live acht minuten, en acht minuten lang sta je met je mond open te kijken. Maar toch zijn het normale gitaarsolo’s of een basrifje. Maar omdat het zo goed en strak is, klopt het allemaal gewoon. Dat we dit samen het laatst live gezien hebben maakt het wel helemaal rond.

DJ Willem de Wijs – Bierie

“Ik wil afsluiten met een liedje van mezelf, niet ter promotie maar écht omdat dit het eerste liedje is wat ik helemaal zélf gedaan heb. Ik heb veel mét anderen en voor anderen gedaan, veel remixen gemaakt, maar dit is echt het eerste wat ik zelf gemaakt heb. Ik vind het nog steeds leuk om met andere artiesten samen te werken natuurlijk, maar hiermee sla ik wel echt een eigen weg in, ik maak nu gewoon eigen muziek. Die ook nog eens heel goed bij mij past.

Ik heb er een jaar aan gewerkt. Samen met een andere jongen ben ik gaan opschrijven wat ik zelf echt tof vind, wat voor mijn gevoel goed werkt op het podium. Ik heb een stuk of tien liedjes opgeschreven die dat gevoel losmaken voor mij, bijvoorbeeld ‘welkom in de feesttent’ van Kraantje Pappie. Dat is zó goed geproduceerd. In die geest heb ik dit gemaakt. Want wanneer ik kom draaien moet het feest worden, en daar hoort dit eigen nummer wel bij. Ik noem het altijd gecontroleerde chaos. Door dit nummer blijf ik mijn werk ook echt leuk vinden. Met een eigen biertje, stickers en bierviltjes die speciaal voor dit nummer gemaakt zijn, dat soort gebbetjes vind ik nou eenmaal leuk. Rete commercieel misschien, maar leuk om te doen. Uiteindelijk wil ik toch gewoon mensen vermaken.

We sluiten af met de vraag welke van deze liedjes Willem het liefste zelf geschreven had: “Niet persé dat liedje van The Mavericks, maar als ik als andere muzikant terug zou mogen komen dan wel graag als goede gitarist of bassist. Dan kies ik net zoals ons pa, dat weet ik zeker.”