Het begon op 22 januari 1998 met een eerste column. Onderwerp: een onderzoek van de gemeente Geertruidenberg onder de inwoners. Volgens mij ging dat over de tevredenheid over de service van de gemeente. Dat eerste verhaal leverde ook al meteen een reactie op. De rubriek Van Straat was geboren. Een column over alledaagse en opvallende zaken. Vaak zich afspelend in Raamsdonksveer, maar ook gebeurtenissen in Raamsdonk en Geertruidenberg kwamen regelmatig aan bod.

De meeste columns gingen over actuele zaken en/of over kleine dingen in het dagelijks leven. En over tal van andere zaken uit het culturele, sociale en maatschappelijke leven in de gemeente Geertruidenberg. Terugkerende thema’s zoals de terugkeer van een vorm van water op de plaats van de oude haven in Raamsdonksveer, de staat waarin het Veerse dorpscentrum verkeert, het open houden van de openluchtzwembaden in Raamsdonksveer en Geertruidenberg en natuurlijk het regelmatig terugkerende gekrakeel in onze lokale gemeentepolitiek.

Soms deelde ik in een verbaal tikje uit, wilde ik prikkelen en zocht ik ’t randje op. Om thema’s aan te zwengelen, discussies op te roepen om inwoners van onze gemeente er toe aan te sporen om over bepaalde thema’s ook mee te denken en te praten. Altijd met de intentie om niemand te beschadigen en als ik al iemand aanpakte, dan noemde ik daarbij geen naam. Maar de omschrijving maakte dan duidelijk waar of om wie ’t ging.

Aan de andere kant zijn er ook tal van namen wel genoemd, maar dan als compliment of eerbetoon. Want ook dat zag ik als een taak. Mensen die dat verdienden in het zonnetje zetten. Al die dingen bij elkaar leverde mooie reacties op. Via mailtjes, kaarten, af en toe een bos bloemen en reacties op straat.

Afgelopen januari bestond Van Straat 25 jaar, en vorige maand 25½ jaar. In die periode moet ik zo’n 1225 columns hebben geschreven. Uitgaande van een gemiddelde papierlengte van 30 centimeter per column, zou je aan een totale ’straatlengte’ van zo’n 3½ kilometer komen als je al die ‘Van Straatjes’ achter elkaar zou leggen. Ik schreef ze altijd met plezier, maar ooit komt er een moment…..

Dat moment is nu daar. Na 25½ jaar Van Straat stopt deze rubriek. Natuurlijk doe ik dat met gemengde gevoelens, want het was elke week nog leuk om te doen. Maar ik merkte ook dat de bron met onderwerpen de laatste jaren wel wat aan het opdrogen was. En om te voorkomen dat ik te veel in hetzelfde rondje zou gaan draaien, is ’t beter om er na zo’n mooie, lange tijd mee te stoppen.

Ik dank de uitgever van dit weekblad voor de ruimte die ik in al die jaren heb gehad om mijn verhalen te kunnen schrijven en mijn mening te mogen ventileren. En uiteraard jullie als lezers bedankt voor de aandacht en de leuke reacties door de jaren heen. Het zal voor mij altijd een dierbare periode blijven. Houdoe!