In Vestingstad aan de Biesbosch Geertruidenberg woont Cees Schuller. Vrijwilliger bij Museum De Roos, de Natuurfederatie Geertruidenberg, Veers Erfgoed en de Oudheidkundige Kring Geertruydenberghe. Daarnaast trotse eigenaar van de grootste verzameling maritieme uniformknopen van misschien wel de wereld. Regelmatig wordt hij geraadpleegd door de Holland Amerika Lijn en vooraanstaande musea in ons land over wetenswaardigheden. Volgens velen is zijn verzameling ansichtkaarten van Nationaal Park de Biesbosch compleet. Toch weet Cees de mensen regelmatig te verrassen met een nieuwe aankoop. In dit geval een ansichtkaart van de in 2007 gesloopte Victoriahoeve in de polder Turfzakken. Deze hoeve diende plaats te maken voor het project Zuiderklip. Tegen de dreigende sloop van de Zwarte Schuur in de Biesbosch is met succes geprotesteerd en is de Witte Schuur op de Sint Jansplaat herbouwd. In het geval van de Victoriahoeve won de natuur het echter van het behoud van cultureel erfgoed in de Biesbosch. Gelukkig hebben we de ansichtkaarten van amateurhistoricus Cees Schuller nog.

Door Jan Hoek

De Victoriahoeve was op het laatst eigendom van Staatsbosbeheer. Wellicht was deze boerderij vroeger van bankier en oliemagnaat de Belg Hector Carlier uit Kalmthout. Deze man was schatrijk en was een grootgrondbezitter. In België bezat hij een natuurgebied van 1200 ha groot, waarvan 400 ha op de Kalmthoutse Heide en in Nederland 400 ha rondom Rucphen en zo’n vijftig boerderijen en landerijen, waaronder bijna alle vruchtbare landbouwgrond in de Biesbosch. Hij was getrouwd met de 23 jaar jongere Amalia Goossens uit Woensdrecht. In 1938 liet Carlier in de Biesbosch een pachterwoning bouwen, waar hij de prachtige ‘herenkamer’ gebruikte als hij in het gebied op bezoek was. De rest van het pand werd gebruikt door de pachter. Een jaar later kreeg hij toestemming voor de bouw van een landbouwschuur op de aangrenzende percelen. De aanwezig schuur en keet werden gesloopt, het huis bleef gespaard. Samen met de grote villa kreeg de schuur de naam Amaliahoeve, genoemd naar zijn dochter Amalia die de naam van haar moeder had gekregen. Naar zijn tweede dochter Maria Antoinette werd ook een hoeve genoemd, gelegen op polder Middelveld. De derde door Carlier gebouwde boerderij zou genoemd zijn naar zijn zoon Fernand. Hoewel de familie schatrijk was geworden bankieren en met het bedrijf Petrofina, verliep het leven niet echt gelukkig. Na de verwoesting van de raffinaderij in Duinkerke, de belangrijkste van Petrofina, tijdens de Tweede Wereldoorlog en na de oorlog de beschuldiging van economische collaboratie pleegde Hector Carlier in 1946 zelfmoord; in 1986 deed zoon Fernand hetzelfde. Na de dood van moeder Amalia in 1989 bleven de ongehuwde zussen wonen op het prachtige kasteel de Boterberg in Kalmthout. Volgens getuigen waren de zussen armoedig gekleed, liepen ze op gymschoenen en waren ze gekleed in rafelige kleren uit het jaar nul. Volgens de rentmeester waren het ‘heel vriendelijke mensen die inderdaad niet met hun rijkdom te koop liepen. En dat doet Cees Schuller ook niet met zijn spraakmakende verzamelingen maritieme knopen en ansichtkaarten van de Biesbosch